We zijn weer een CT-scan verder. Vorige week woensdag ging ik weer door het apparaat. Ik moest wat langer blijven ivm een opkomende allergie voor contrastvloeistof (niet perse handig, maar ach, daar zijn weer medicijnen voor ;P) en mocht ik weer naar huis. De spanning voor een CT-scan blijft. Die
Hoi nieuw pijntje,
Ik ben niet zo van je gecharmeerd. Ineens ben je daar. Uit het niets. Rondom m'n longen.
Ondertussen ben ik wel wat pijn gewend en weet ik op welke plekken ik jullie kan verwachten (en dus kan verklaren). Maar jij, jij bent onverklaarbaar.
Dat is spannend en
Vandaag ben ik officieel op de helft! Ik slik nu 1 jaar chemo en mag (als alles goed blijft gaan en ik schoon blijf) over 1 jaar stoppen.
Al vs. maar
Voor buitenstaanders is het vaak ‘wow, nu al?’ ‘dat gaat snel’ etc. En dat snap ik, het leven van
Vandaag is het zo ver: de dag die je niet wist dat bestond en eigenlijk ook nooit wilde hebben ;-)
Mijn cancerversary.
Je wat?
Cancerversary.
Een ‘speciaal’ moment/dag in het leven van iemand die kanker heeft (gehad) om terug te kijken. Denk bijvoorbeeld aan de dag dat iemands tumor
Een van mijn nieuwste ‘bijwerking’ is pijnaanvallen. En met aanval, bedoel ik ook echt aanval. Van het een op andere moment heb ik intens heftige buikpijn, waarbij ik niet kan bewegen (doet pijn), manlief me niet mag aanraken of naast me op bed kan zitten (doet pijn), ik niet kan