Onlangs wilde iemand een afspraak met me maken. Ik reageerde met: ‘Liever niet voor 15:00 i.v.m. mijn middagdutje.’ Middagdutje. Ik heb een hekeltje aan het woordje gekregen. Maar zonder mijn ‘middagdutje’ verander ik in een Uruk-hai, een vrouwelijke chagrijnige Saruman, een vuurspuwende draak. Alles en iedereen dat leeft om mij heen heeft daar last van: manlief, die alleen maar verkeerd hoeft te ademen, het hondenbeest, een random persoon die naar mij toetert, en ikzelf. Oh wat heb ik ook een last van mezelf. Allemaal krijgen we de toorn van vuurspuwende Saruvrouw Lien over zich heen.
Als Saruman wegblijft, dan gaan m’n lichamelijke klachten overheersen. M’n lichaam schreeuwt: GA SLAPEN! En besluit dan maar dat op allerlei mogelijke manieren duidelijk te maken: mij misselijk maken, pijntjes, slechte concentratie, geen eetlust...
Voorkomen is beter dan genezen met slapen
Beide situaties wil ik voorkomen. Dus ik doe aan ‘middagdutjes’. Maar als ik mensen uitleg dat ik niet kan afspreken tussen de middag dan is middagdutje zo’n suf woord. Voor mezelf vind ik het ook geen fijn woord (meer). Het dekt niet de lading van mijn dagelijkse benodigde extra slaap. Het klinkt te liefkozend: dat verkleinwoordje geeft het voor mij een andere betekenis. Het middagdutje klinkt alsof ik het zelf wil. En nee, ik wil niet elke middag in bed liggen. Voor sommige lezers klint het vast heerlijk, maar als het altijd MOET, dan is het niet leuk meer, maar pure noodzaak, net als plassen en poepen. Probeer dat maar eens een hele dag over te slaan.
Dag middagdutje
Ok, maar hoe ga ik het dan noemen? Richting mezelf en anderen? Maar wat zeg ik dan tegen anderen? Want hoe het er nu naar uitziet zit ik nog wel een half jaar vast aan m’n slaapjes.
Opties:
· Schoonheidsslaapje (nee, denigrerend want ik ben al knap zat)
· Dutje (te liefkozend voor mijn benodigde slaap)
· Slaapje (idem), (ok, waarom hebben deze woorden allemaal een verkleinwoordje?)
· Powernap (nee, dat klinkt te kort. Ik slaap veel langer dan die 5 minuten)
· Maffen of tukken (just no)
· Rusten (alsof ik mijzelf te neder leg om te rusten)
Ok, synoniemen.nl helpt niet echt.
Vaak zeg ik hier thuis tegenwoordig al: ‘lief, ik ga even slapen.’ Dat is nou eenmaal wat het is. Slapen, alleen dan 's middags. Wat boeit het tijdstip van mijn slaap. Vanaf nu ‘slaap’ ik ‘gewoon’.
Dag Saruman, dag lichamelijke klachten veroorzaakt door vermoeidheid.
