We zijn weer een weekje verder: ik zit, na een chemo-vrij weekend, op 10 pillen (ipv 12) per dag en ben amper meer misselijk geweest. Voor mijn arts het bewijs dat mijn dosis te hoog was en mijn lichaam dacht: ‘dikke doei.’
Vorige week hadden we mijn tweewekelijkse check-up in het Radboud. Dat houdt in dat we een gesprekje met m’n arts hebben, bloedprikken om te kijken hoe hoog mijn chemo-waarde is, andere waardes controleren en eventueel nieuwe chemo-pillen mee naar huis nemen. Deze kan ik namelijk niet bij mijn eigen apotheek ophalen, maar dat moet perse bij de apotheek van het ziekenhuis. Het spul wordt amper gebruikt en is daar dus ook niet op voorraad. Waardoor onlangs een koerier met een natgeregend papieren tasje voor de deur stond, met daarin 5000 euro aan pillen ☺
Het goede nieuws van vorige week is:
Mijn eerste CT scan is positief!
Ik ben schoon en er zijn geen samenklonterende kankercellen te zien.
Dat hebben we gevierd met een welverdiende McFlurry Oreo en McKroket. Komende jaren zal ik sowieso elke 3 maanden een scan hebben om te kijken of er iets in mijn lichaam gebeurt. Dus op naar nog veel meer McFlurry’s en McKroketten!
Gelukkig hebben vriendlief en ik ons vooraf niet veel zorgen gemaakt en hebben we niet de hele tijd in angst geleefd. Ons doel is om niet van scan tot scan te leven, maar gewoon te leven.
Nadat ik afgelopen week weer begon met de chemo, kreeg ik een aantal nieuwe klachten: non-stop brandend maagzuur en rode uitslag en jeuk. Gelukkig zijn daar ook weer pilletjes tegen, maar mijn pillencollectie wordt wel enorm uitgebreid op deze manier. Momenteel heb ik het zondagochtend-ritueel van mijn vader overgenomen: de pillenbak vullen. Zodat ik de rest van de week niet hoef na te denken ☺
Tijdens onze bruiloft, volgende week, mag ik heel even stoppen met chemo-pillen. Heel fijn, ik heb het idee dat ik dan iets meer ‘Lien’ ben. Yay!
