Keuzes, keuzes, keuzes…

Er komt best veel bij kijken, als je hebt gehoord dat er een tumor op je bijnier zat. Ik neem je mee in mijn huidige wereld ☺ Het advies van de artsen in september was: ‘ We raden chemotherapie aan, die duurt 2-5 jaar met daarnaast bestraling, maar je hoeft niets. Het is jouw keuze.’

En wat kies je dan?
In theorie ben je schoon, de tumor is succesvol weggehaald tijdens een operatie, maar ‘we weten het niet zeker’. Dit komt doordat de tumor enorm agressief was: hij deelde snel en graag en is waarschijnlijk aan een bloedvat gegroeid. Allemaal redenen voor artsen om een nabehandeling aan te raden: want het zou kunnen dat er nog iets rondzweeft in m’n lichaam.

Kies je er dan voor om te geloven dat je echt schoon bent en er geen nabehandeling nodig is? De chemo is namelijk ook niet zonder gevolgen - naast de nare bijwerkingen, gaat de andere bijnier ook kapot en ben je voor de rest van je leven medicijn-afhankelijk - . Of neem je het zekere voor het onzekere? Je bent pas 29 en het is je bedoeling om later een oud wijs vrouwtje te worden. - Wel met van die spiegels aan de muur, zodat je de straat in de gaten kan houden. Wijs en nieuwsgierig. Niets mis mee. -

Ik heb besloten om het zekere voor het onzekere te nemen.

Ik ben schoon, maar mochten er kankercellen rondzwerven, dan gaan we die kapot maken met de chemo. Ik zou niet met mezelf kunnen leven (:P) als ik over een jaar hoor dat de kanker terug is, en ik heb niets gedaan. Dat kan ik niet voor mezelf, vriendlief, ouders, familie en vrienden.

Toch is het een gekke keuze die ik niet goed kan overzien: de komende 2 jaar zien er iets anders uit dan ik ooit had bedacht. Misschien vallen de bijwerkingen mee, misschien niet. Misschien doen we dit helemaal voor niets. We hebben geen idee waar we volgend jaar staan, maar gelukkig vinden we daarin ook troost en rust in geloof, Hoop en Liefde.

Per donderdag 2 november 2017 begin ik met Mitotane (chemo): 2/3 maal daags een pilletje. Voor nu: aansterken voordat die periode begint.