We zijn al weer een half jaar verder! Gisteren, 22 februari, stond er een meneer voor de deur met een enorme doos. Een superlief cadeautje van mijn ouders om te vieren dat ik nu, voor zo ver we weten, een half jaar kankervrij ben! De unicorn had alleen een eigen willetje, zie de video hieronder ;-)
Een half jaar alweer... een half jaar geleden lag ik nog in het ziekenhuis met m'n narcose-hoofd. Time flies! Er is zo veel gebeurd en ik moet zo enorm aan mijn lichaam en de bijwerkingen wennen.
Overigens betekent dit half jaar kankervrij niet dat ik nu mag stoppen met de chemo. Deze blijf ik sowieso tot november 2019 slikken. We weten nu eenmaal niet of er nog kankercellen in mijn lichaam zitten, maar voor nu zijn ze in ieder geval niet zichtbaar (en dus wellicht niet aanwezig). In het kader van 'better safe than sorry', en het gaat nu eenmaal om je leven, blijf ik de chemopillen slikken.
Qua bijwerkingen is het een feest: dus de ballon paste er goed bij. Mijn chemowaarde was twee weken geleden 17. Voor de oplettende lezer:
dit is voor het eerst sinds november dat ik in het streefgebied zit (tussen de 14-20). Yay!
Tussen de 14-20 is het wetenschappelijk bewezen dat deze chemo effectief is tegen kankercellen. Dus het is super fijn dat ik nu binnen de waardes zit! Er zijn mensen wiens lichaam het niet aankan en moeten stoppen met de chemo. Gelukkig heb ik toch een beetje 'geluk'. Gek geluk misschien, want ik ben elke dag hondsberoerd. Maar ik hoop dat je kunt snappen dat verplicht moeten stoppen met een chemo ook geen leuk vooruitzicht is.
Elke dag ben en blijf ik misselijk. Gelukkig zijn de ochtenden vaak misselijk-vrij en heb ik een beetje energie. Na 12:00 begint het af te takelen. Is het tijd voor een middagdutje en rond 15:00 begint mijn buik met nare gevoelens die vanzelf veranderen in misselijkheid. Waar ik in het begin zo spaarzaam mogelijk was met anti-misselijkheids pillen, ben ik nu zo misselijk van de misselijkheid (:p) dat ik sneller naar die medicijnen grijp. Een avondje 'normaal' mens zijn is ook wel fijn. Al moet ik dan wel opletten welke anti-misselijkheidspil ik neem, eentje zorgt voor een soort apatische staat. Af en toe best lekker, maar alles behalve 'normaal' ;)
Een andere 'interessante' bijwerking: ik vergeet woorden en stotter. Super irritant. Laat me iets aanwijzen en benoemen en grote kans dat ik niet weet hoe het heet. En dat zou kunnen duiden op neurologische klachten door de chemo en een te hoge chemo waarde (>20).
Nu komt de periode van afregelen: zorgen dat ik rond de 14-16 blijf, niet boven de 20 kom qua waardes, uitvinden hoeveel chemopillen ik daarvoor moet slikken en zorgen dat we de bijwerkingen zo laag mogelijk kunnen houden. Genoeg te doen dus!
Ik sluit af met de lach van de dag :) Vergeet niet je geluid aan te zetten:
