Hap, slik, vieze chocomel en ‘ineens’ was het klaar afgelopen 2 november.
2 jaar lang keek ik uit naar deze datum. Niet altijd zeker of dat ik ‘m zou halen. Niet altijd zeker in welke staat ik ‘m zou halen, maar ik heb het geflikt! 2 jaar chemo, 2 (+) jaar ziek, weet ik hoe vaak bloedprikken, opnames, CT-scans, operaties, maar manlief en ik hebben het geflikt (met hulp van geliefden).
De laatste week was extra spannend, dat las je al in m’n vorige blog, en elke keer dacht ik ook ‘laatste keer woensdagochtend pillen’ ‘laatste keer donderdagavond pillen’, maar ergens zat er de verwachting dat ik volgende week gewoon door zou slikken. Het is zo’n routine geworden in m’n leven.
De laatste dag was bijzonder: ik mocht een praatje geven op de patiëntendag van Bijniernet, voor mensen met ernstige bijnierziektes. Ik voelde me ‘in de hemel’, want er waren gewoon minimaal 5/6 mensen die ook bijnierkanker hebben/hadden. Dat is echt super bijzonder, omdat deze kanker zo super zeldzaam is. Zo fijn dat mensen snappen hoe/wat/waar je chemo is en wat je allemaal nodig hebt qua medicijnen en welke klachten daarvan je krijgt. Het praatje ging goed, vond het leuk om mijn ervaringen en tips te delen. Als je het leuk vindt kun je ‘m hier bekijken:
En dan die laatste pillen: samen met (schoon)ouders, vriend en manlief hadden we pizza besteld. Papa had speciaal bier (dat al heel lang stond te wachten op deze dag) meegenomen en ik schonk m’n laatste beker chocomel in (laatste ever!). De laatste 3 pillen in m’n hand, en 1 voor 1 gingen ze naar binnen. Een beetje emotioneel, gek idee, eng idee om mijn houvast los te laten. Paar tranen, maar ook klaar voor de nieuwe stap. En dan is het hap, slik, weg. Bier drinken, mooie taart eten en slapen. Veel slapen.
De dag daarna stond er namelijk een borrel met mijn ‘inner circle’ gepland: koffie/thee en taart bij m’n lievelingskoffietent. Iedereen had een regenboog-iets aan, zo leuk! Gezellig kletsen, lieve woorden en aandacht. Ik was op, maar kon nog langer door op de adrenaline. Ik heb nog zo veel mooie lieve mensen om me heen en ben daar zo dankbaar voor.
