Buikpijn - update

Een aantal maanden geleden schreef ik over mijn pijnaanvallen. Die zijn, waarschijnlijk dankzij een osteopaat, verdwenen. Toch blijf ik met dagelijkse buikpijn zitten. De artsen dachten destijds aan het ACNES-syndroom: een zenuw die niet helemaal lekker zit in de buikwand en daardoor pijn veroorzaakt.

Het is ontzettend fijn dat de pijnaanvallen weg zijn, maar die dagelijkse pijn is ook niet leuk meer. Nu is pijn iets relatiefs geworden merk ik: mijn lijf is nu zo gewend aan pijn, dat ik vroeger iets ‘HEEEEEL ERG’ zou noemen en nu waarschijnlijk ‘wel beetje vervelend’. Elk nadeel heeft z’n voordeel ;-)

Afgelopen week ben ik voor het eerst (en voor het laatst(?)) behandelt aan het ACNES-syndroom. Terug naar het Radboud waar ik weer een blauw operatie-hemd/jurk/ding aan moest en op de verkoeverkamer moest wachten op de artsen in een ziekenhuisbed. Dat vond ik echt moeilijk. Het bracht veel herinneringen en emoties terug van een jaar geleden. Eenmaal in de OK-ruimte bleef ik enorm gespannen. Ik wist niet precies wat de artsen zouden gaan doen en was erg zenuwachtig over de pijn en of ze de desbetreffende zenuw wel zouden vinden. Vol spanning lag ik daar en die artsen praten onderling doodleuk over de OR-verkiezing… Ik ben maar aan leuke dingen proberen te gaan denken en heb ze uiteindelijk zo ver gekregen om mij alles stap voor stap uit te leggen. Ja, ik ben zo’n patiënt ;-) ‘en wat doet u nu? En wat zien we nu?’

Zo, geen OR-geneuzel terwijl ik hier in m’n blauwe gewaad lig.

Reset

Ze hebben de zenuw dankzij een echo gevonden (wat een opluchting, ik stel me dus niet aan). Om te controleren welke zenuw ze moesten behandelen hebben ze door prikken en porren met een naald de pijn opgewekt. Super. Ze zijn gelijk voor de lange termijn behandeling gegaan: electroshocks en de naald in mijn lijf, tegen de zenuw aan, opwarmen t/m 42 graden en daarmee de zenuw als het ware ‘resetten’. Zodat die straks weer herinnert datie geen pijnt hoort te doen.

Na de ingreep mocht manlief gelukkig bij me komen op de verkoeverzaal. Kopje koffie/thee en wat gekke foto's maken om mezelf af te leiden ;-)

Het nadeel nu is dat deze langdurige oplossing even op zich laat wachten. Het duurt 4-6 weken voordat dit werkt, maar goed het heet niet voor niets een 'langdurige' oplossing ;-) Nu zit ik door de ingreep tijdelijk met meer pijn dan voorheen, maar zo lang het straks werkt, vind ik het prima.

Dag buikpijn.