Regenbogen

Regenbogen zijn voor ons een symbool geworden voor deze kankerperiode. Het begon toen we in augustus 2017 naar het Radboud reden in de auto: een regenboog. Destijds hadden we stress en onrust: moet ik geopereerd worden? Ik moet ook nog verhuizen, hoe dan? En ik ga trouwen; wanneer willen ze gaan opereren? De regenboog voelde als teken: ‘het komt goed.’

Vervolgens hoorden we begin september dat ik toch helaas kanker had. Heel even dacht ik: ‘en die regenboog dan?’ Toch bleven regenbogen terugkomen als ik/we het even moeilijk hadden. Onderweg, thuis, via familie en vrienden. In de lucht, op auto’s, tv, kaartjes. Altijd op goeie momenten. Het is ook manliefs woord om me te troosten op momenten wanneer ik het allemaal even niet meer overzie en bang ben.

Het komt goed.

Ik hou van tattoos en heb ook altijd gezegd dat als ik er nog eentje laat zetten, het een significante zou zijn. Eentje waarbij ik wel een antwoord zou hebben op de vraag: ‘en wat betekent je tattoo?’ ;-) (ik heb er al eentje die lekker niets betekent).

Daarom bedacht ik om iets met ‘regenbogen’ te doen. Als herinnering voor later. Iets wat bij deze kankerperiode hoort. Want vergeten of ontkennen dat dit bij ons leven hoort, kan ik toch niet.

In eerste instantie dacht ik: dat doen we op 2 november 2019, als de chemo klaar is. Maar later dacht ik: waarom zo lang wachten? Ik wil het sowieso. Misschien ben ik er dan helemaal niet meer. Of gaat het dan niet meer. Zonde. Dus afgelopen maandag, op m’n verjaardag en rondom m’n chemo-eerste-jaar’ heb ik mijn tweede tattoo laten zetten.

Het woord regenbogen in het handschrift van mijn man, omdat hij degene is die het woord altijd tegen me zegt. Als achtergrond een stijl die heet ‘watercoloring’, gewoon omdat ik dat heel mooi vind. En nee, niet in alle kleuren van de regenboog, dat is expres ☺

En of het pijn deed? Ach, vergeleken met een stukje afgestorven long, longembolieën, pijnaanvallen en dagelijkse pijn stelde dit niets voor. Echt niet. Ookal hadden we 2 dagen van te voren opgezocht dat dit een van de meest pijnlijke plekken schijnt te zijn: mijn pijngrens is lekker opgeschroefd ;-)