Wat ben je aan het doen Lien?

Ik ben ff stil geweest hierzo, misschien verklapt dat al iets over mijn ‘status’: die is wel eens beter geweest. Ik betrapte mezelf erop dat ik week, na week zei dat ‘ik een minder goeie week had.’ Maar als je dat elke week zegt, dan heb je een minder goede/slechte periode. Die is nog steeds niet voorbij helaas.

Hoe dat komt? Geen idee. Sinds ik de chemo slik gaat het al met ups en downs, maar de downs worden steeds zwaarder. Mijn lijf heeft het steeds moeilijker met de chemo en de klachten lijkt het wel.

Chemoe

Zo ben ik nog meer (che)moe, extreme vermoeidheid, wat me ontzettend beperkt in m’n doen en laten. Ik moet dus heel selectief zijn in wat ik doe, wie ik spreek. Voor diegenen die mij kennen: niet echt mijn ding. Maar laten we het positief bekijken en ‘oh, wat leer ik toch een boel ;-)’.  Bij tijden is dat behoorlijk ruk: mijn lichaam beperkt me zo in wat ik kan. Dus het is niet alleen lichamelijk niets kunnen, maar dat ook nog eens leren te accepteren. Terwijl de wereld om je heen wel door beweegt, groeit en bloeit. (Ik snap dat ik ook groei nu hoor, maar dat voelt ff niet zo.) M’n neurologische klachten ‘groeien’ met m’n vermoeidheid mee: creepy knipogen/ticken, stotteren en handen die trillen.

Die misselijkheid komt me ook de neus uit… en die is helaas ook weer erger geworden. Steevast vanaf een uurtje of 16:00 word ik misselijk en tsja… dan is het serieus vaak uitzitten tot ik naar bed kan. Afleiding zoeken. Niet voelen. Anti-misselijkheidspillen ben ik niet meer van: ik raak er verstopt van en krijg er nog meer bijwerkingen van dan die misselijkheid. Dus we doen het maar zo.

Understatement van de eeuw

Helaas, helaas, helaas heb ik de laatste tijd weer meer buikpijn, en het was dan ook ontzettend balen (understatement van de eeuw) dat ik afgelopen woensdag weer een pijnaanval had. Ik kon niet meer praten van de pijn, alleen maar puffen. Ik heb vernomen dat het als een soort bevalling klinkt ;-) Dus weer morfine erin (en laxeermiddel vergeten, waardoor ik 4 dagen verstopt was van 1 pilletje :P). Uiteindelijk zakte de pijn. Maar ik merk nu wel weer een angst voor die onvoorspelbare allesoverheersende pijn. Deze week het ziekenhuis maar weer eens bellen ;-)